TRAKCJA ELEKTRYCZNA

SIEĆ TRAKCYJNA

KONSTRUKCJE SPECJALNE

  Opisane w innych działach konstrukcje są podstawowymi jakie stosowane są na PKP. Konstrukcje te stawia się tam, gdzie jest to tylko możliwe. W niektórych przypadkach jednak nie można zastosować typowych rozwiązań z uwagi na przeszkody terenowe lub obniżoną skrajnię. W takich przypadkach rodzi się potrzeba zastosowania specjalnego rozwiązania. Niekiedy zastosowanie specjalnej konstrukcji eliminuje konieczność stosowania droższych - typowych rozwiązań.

ODCIĄGI I ODBOJNICE
  Na odcinku o małym promieniu łuku zamiast stosować co kawałek droższe typowe konstrukcje wsporcze można stosować odciągi. Odciąg mogą stanowić dwie liny zawieszone za pomocą izolatorów do słupa (konstrukcji wsporczej). Z uwagi na liczbę sieci jezdnych zawieszonych do lin odciągu rozróżnia się odciągi pojedyncze (jedna sieć jezdna) i podwójne (dwie sieci jezdne). Więcej jak dwie sieci nie podwiesza się do odciągu z uwagi na zbyt duże obciążenie. Inne rodzaje odciągów pokazane są na poniższym rysunku a.

  Bardzo często wiadukty, tunele pod którymi prowadzi się elektryfikację linii kolejowej mają zbyt małą skrajnię, która uniemożliwia zastosowanie konstrukcji sieci o znormalizowanych wymiarach. Odstęp pomiędzy konstrukcją wiaduktu lub tunelu a siecią jezdną musi wynosić minimum 150 mm (biorąc pod uwagę minimalne zawieszenie sieci jezdnej i naprężenia pod wpływem temperatury). Często jednak zachodzi ryzyko, że w niesprzyjających okolicznościach odległość liny nośnej od konstrukcji będzie mniejsza od 150 mm, co może powodować przeskoki napięcia. Aby zapobiec temu stosuje się odbojnice. Odbojnica składa się z liny zawieszonej do izolatorów, które podwieszone są do konstrukcji wiaduktu. Dla zwiększenia bezpieczeństwa w miejscu ewentualnego styku liny nośnej z liną odbojnicy stosuje się nakładkę izolacyjną zakładaną na linę odbojnicy (rysunek b). Czasem stosuje się uproszczone konstrukcje - rura z nakładką izolacyjną podwieszona jednym izolatorem do konstrukcji wiaduktu. W obu przypadkach pionowe ruchy liny nośnej ograniczane są przez odbojnice.
W niektórych przypadkach stosowanie odbojnicy jest niewystarczające i na odcinku, na którym występuje obniżona skrajnia należy zrezygnować z liny nośnej. Jeśli odległość od kotwienia nie przekracza 600 m to linę nośną można zakotwić na stałe za pomocą izolatora kotwowego do konstrukcji wsporczej wiaduktu. Jeśli odległość od najbliższego kotwienia przekracza 600 m to lina nośna zakotwiona musi być za pomocą urządzeń naprężających do słupa kotwowego umieszczonego obok wiaduktu. W tym przypadku odbojnicę stosuje się do ograniczenia pionowych ruchów przewodów jezdnych.

  W skrajnych przypadkach zachodzi konieczność zrezygnowania z całej sieci jezdnej, która ma przebiegać pod wiaduktem. Sytuacja taka jest bardzo niesprzyjająca ponieważ wymusza opuszczenie pantografu pojazdu trakcyjnego podczas przejazdu pod wiaduktem, a także (w świetle przepisów na PKP) nakazuje zmniejszyć prędkość do 60 km/h. W zależności od odległości od kotwienia linę nośną kotwi się przy wiadukcie za pomocą słupa kotwowego z urządzeniami naprężającymi lub na stałe poprzez izolator kotwowy do konstrukcji wiaduktu. Przewody jezdne natomiast z każdej strony mocuje się do izolatorów sekcyjnych, które łączy się ze sobą przewodem zawieszonym pod konstrukcją wiaduktu. Przewód, mimo że nie jest pod napięciem jest konieczny z uwagi na odbierak prądu. Może się zdarzyć, że maszynista zapomni opuścić odbierak i gdyby pod wiaduktem nie było liny to odbierak automatycznie uniósł by się jeszcze bardziej i zahaczył o konstrukcję wiaduktu - zniszczenie odbieraka.


  W długich tunelach o niskiej skrajni trzeba czasem stosować na całej długości uproszczone zawieszenie przewodów. Rozwiązanie takie nie zawsze daje możliwość stosowania sieci skompensowanej lub nawet półskompensowanej. W trudnych warunkach, z uwagi na niską temperaturę panującą w ciągu roku w tunelu można zastosować sieć nieskompensowaną. Lina nośna zawieszona jest za pomocą uchwytu do rury zawieszonej między izolatorami. Przewody jezdne umocowane są do ramion odciągowych, które zamocowane są do rury.


  Na PKP sieć trakcyjna przystosowana jest do pracy pod napięciem 3000 V i prędkości do 250 km/h. Istnieją jednak różne sieci specjalne przystosowane do różnych warunków pracy i różnych prędkości (niższych). Do tych sieci zalicza się sieć składaną, sieć prowizoryczną i sieć boczną.

SIEĆ SKŁADANA
  Sieć składana może być stosowana na stacjach towarowych (jest to jednak rzadkość), częściej jednak na kolejach przemysłowych. Konstrukcja sieci pozwala na składanie jej w czasie załadunku, bądź też wtedy gdy występuje taka potrzeba. Sieci takie są projektowane indywidualnie w zależności od potrzeb. Sieć może być składana wzdłuż słupa, bądź też na bok, czasem w rozwiązaniach znajdują miejsce sieci podnoszone.


SIEĆ PROWIZORYCZNA
  Sieć prowizoryczna nie jest wyposażona w żadne urządzenia takie jak są stosowane w sieciach typowych, np. jak kotwienie za pomocą ciężarów naprężających. Sieć taka ma zazwyczaj zastosowanie tymczasowe, gdzie prędkości są bardzo małe a sieć ma być zbudowana na określony czas.
Konstrukcja sieci jest prosta. Zamiast fundamentów konstrukcję wsporczą mocuje się do podkładów i występuje tylko przewód jezdny (sieć płaska).


SIEĆ BOCZNA
  Sieć boczna jest zbudowana podobnie jak sieć prowizoryczna. Jednak sieć taka może być budowana na stałe np. w kopalniach piasku. Sieć zawieszona jest z boku dzięki temu nie utrudnia to pracy maszynom ładującym towar na wagony. Konstrukcje wsporcze takiej sieci są także mocowane do podkładów. Wadą jednak tego rozwiązania jest konieczność stosowania specjalnego taboru z odbierakiem umieszczonym z boku. Sieć ta wykonana jest w postaci jednego przewodu jezdnego ze względu na niskie prędkości jakie panują na takich stacjach.

ZASADY KONSTRUKCJI SIECI JEZDNEJ | ELEMENTY KONSTRUKCJI I OSPRZĘT | SPOSOBY ZAWIESZANIA SIECI KOTWIENIA PRZEWODÓW | SEKCJONOWANIE | ROZJAZDY SIECIOWE | PUNKT ZASILAJĄCY IZOLACJA PODŁUŻNA | SIEĆ POWROTNA | PRĄDY BŁĄDZĄCE | ZABEZPIECZENIA | DANE TECHNICZNE

Poniżej znajdują się odnośniki do poszczególnych zagadnień związanych z trakcją elektryczną:

SIEĆ TRAKCYJNA | OGÓLNE INFORMACJE | SYSTEMY ZASILANIA | SILNIKI TRAKCYJNE | PODSTACJE TRAKCYJNE AUTOMATYKA I STEROWANIE | ELEKTRYFIKACJA I EKSPLOATACJA | HAMOWANIE ELEKTRYCZNE